Kişiler arası ilişkilerde fiziksel temasın pek çok fayda sağladığı, bugüne dek yapılmış çok sayıda araştırma tarafından kanıtlanmış durumda. Stres ve kaygının azalması, bireylerin bağlılık ve uyumunun artması ve yardım davranışlarının gelişmesi bu araştırmaların gösterdiği faydalardan sadece bir kaçı. Yetişkinlerde fiziksel temasın etilerini farklı açılardan inceleyen çok sayıda araştırma yapılmış olmasına rağmen, temasın çocukların gelişimsel süreçleri üzerindeki etkisini inceleyen yeterli sayıda araştırma mevcut değil. Araştırma sayısındaki azlığın en önemli sebebi olarak ise fiziksel temaslar arasında çocuklar için uygun olanları seçmenin zor ve sınırları net olmayan bir iş olması gösteriliyor.

Image courtesy of Vlado at FreeDigitalPhotos.net

Bu yeterince incelenmemiş konuya eğilen Leonard ve ekibi yaklaşık 5 saniye süren kısa bir fiziksel temasın çocukların uyum davranışları üzerindeki etkisini inceledi. Uyum davranışını inceleyebilmek adına, geçmiş araştırmalarda çocukların zevk verici davranışları (şeker yemek) erteleme becerilerini incelemek için kullanılanlara benzer bir düzenek (içinde şeker saklanan bir oda) kullanıldı. Araştırmaya katılan 5 yaşlarında 44 çocuk, iki gruba ayrıldı. Katılımcı çocuklara araştırmacı tarafından söylenene kadar odanın içine saklanan şekeri bulmaya çalışmaması ve yememesi söylendi. Birinci gruptaki çocuklar bu yönergeleri araştırmacı sırtlarına dokunurken alırken diğer gruptaki çocuklar hiçbir fiziksel temas olmadan bilgilendirildi. Sonrasında ise her çocuk 10 dakikalık bir süre boyunca odada yalnız bırakılarak izlendi. Çocukların halihazırda sahip olduğu özdüzenleme becerisi gibi araştırma dışı faktörler ise sonuçları etkilemeyecek şekilde kontrol altına alındı.

Araştırma, yalnız kaldıkları süre boyunca iki gruptaki çocukların da izin almadan şekeri arama ve yeme eğiliminde olduklarını ortaya koydu, fakat yönergeleri alırken araştırmacı ile fiziksel temas kuran çocukların bekleme süresinin diğer gruptaki çocuklara kıyasla ortalama 2 dakika daha uzun olduğu gözlemlendi. Bu bulguya dayanarak da fiziksel temasın çocukların uyum sağlama davranışlarıdansa zevk verici davranışı erteleyebilme becerileri üzerinde olumlu etkisi olduğu belirlendi. Buradan yola çıkarak fiziksel temas ile oluşan daha sıcak ve kaliteli etkileşimin, çocukların bekleme süresini daha kısa olarak algılamasını sağladığı yorumu yapılabilir. Buna ek olarak çocuğun yalnız kalacağı süre ile ilişkili kaygısının fiziksel temas sayasinde azaltılmasının, çocuğun özdüzenleme becerilerini en iyi şekilde kullanabilmesine imkan sağlayabileceğinin de altı çizilmeli.

Özetle bu araştırma, basit sayılabilecek bir müdahale ile çocukların haz almayı erteleyebilme becerisi gibi ileri yaşlarda madde kullanımı, özyeterlilik, yardım davranışları ve kişilerarası ilişkileri hakkında öngörücü özelliği olan bir beceriyi geliştirmenin mümkün olduğunu gösteriyor. Bu açıdan bakıldığında ise, aile üyeleri ve eğitimcilere de olumlu davranışları arttırabilmek için değerli bir araç sunuyor.

Detaylar için kaynak

Leonard, J. A., Berkowitz, T., & Shusterman, A. (2014). The effect of friendly touch on delay-of-gratification in preschool children. The Quarterly Journal of Experimental Psychology, 67(11), 2123-2133.