Kardeş kıskançlığından doğan zorbalık, çocuklu aileler içerisinde oldukça yaygın ama genelde göz ardı ediliyor. Hem saldırgan, hem de bu saldırılara maruz kalan kardeş açısından olumsuz sonuçları olan bu durum, saldırıya maruz kalan için elbette daha ciddi sorunlar doğurabiliyor.

Tucker ve arkadaşları tarafından yapılan araştırmada 0-17 yaş aralığındaki 3599 çocuğun anne veya babasıyla görüşme yapıldı. Çocuğun, evde kardeşi tarafından fiziksel saldırı ya da isim takma, istenmediğini söyleme gibi psikolojik saldırıya maruz kalıp kalmadığı ve giydiği şeyin zorla alınması ya da eşyalarına zarar verilmesi gibi eşya mağduriyetine ne kadar uğradığı sorgulandı. Ayrıca bu görüşmelerde, çocukların yaşadığı öfke, depresyon ve kaygı duygularına dair bilgiler de edinildi.

Araştırmanın sonunda oldukça ilgi çekici bulgulara rastlandı. Kardeş zorbalığına maruz kalan çocukların daha fazla psikolojik stres yaşadığı, 0-9 yaş aralığındaki çocukların kardeş saldırganlığından daha olumsuz etkilendiği ortaya konuldu. Bu çalışma, ebeveynlerin kardeşler arasındaki saldırganlığı normal karşılamamalarının ve zorbalığı fark ettiklerinde müdahale etmelerinin önemli olduğunu gösteriyor. Ebeveynlerin gereken durumlarda arabulucu rolünü üstlenmeleri, çocuklarına anlaşmazlıkları yapıcı ve olumlu bir şekilde çözmeyi öğretmeleri tavsiye ediliyor.

Detaylar için kaynak

Tucker, C. J., Finkelhor, D., Turner, H. & Shattuck, A. (2013). Association of Sibling Aggression With Child and Adolescent Mental Health. Pediatics; 132: 79-84.