Güven, bebeğin doğumdan sonra tehdit dolu olarak algıladığı dünya ile ilgili edindiği tecrübelere göre şekillenen en temel duygudur. Güven duygusunun gelişmesinde en önemli faktör, bebeğin anne ile olan ilişkisidir. İlk olarak anne ile ilişkili olarak gelişen güven, diğer yetişkinlere de genellenmektedir.

Çocukların yetişkinlere yönelik güven duygusunu etkileyen farklı etmenlere ışık tutmak amacıyla Bascandziev ve Harris, 4-5 yaş aralığındaki 32 çocukla bir araştırma yürüttü. Çocuklara, 12-29 yaş aralığındaki kadınların fotoğrafları gösterildi. Bu fotoğraflar daha öncesinde 40 üniversite öğrencisi tarafından çekici ya da çekici olmayan şeklinde puanlandı ve 56 fotoğraf arasından en çekici ve en az çekici olan fotoğraflar seçildi. Araştırmanın ikinci kısmında, her çocuğa 6 tane yeni nesne gösterilerek bu nesnelerin ne oldukları soruldu ve isterlerse bu nesnelerin ne olduklarını 1 ya da 2 kişiye sorabilecekleri söylendi. Bu noktada, çocuklara bir çekici bir de çekici olmayan yetişkinin fotoğrafları gösterildi ve hangisinin doğru yanıtı vereceği soruldu. Çocuklar fotoğrafı seçtikten sonra, o fotoğrafın sahibinin verdiği yanıt gösterilerek bu yanıtın doğruluğu soruldu.

Sonuçlara bakıldığında, özellikler kız çocukların soru sormak için fiziksel anlamda çekici olan yetişkinleri seçme eğilimde oldukları görüldü. Ayrıca hem kız hem erkek çocuklar çekici fotoğraftaki yetişkin tarafından verilen yanıtı daha doğru olarak puanladı.

Dünyaya dair bilgi sistemlerini çoğunlukla diğer insanlardan aldıkları bilgiler ile oluşturan çocukların tanıdık veya daha önceden doğru bilgi veren yetişkinlere güvenmeleri haricinde fiziksel anlamda çekici olarak görülen kişilerin bilgilerine de güvendiklerini gösteren bu çalışma, bize fiziksel çekiciğinin kapsamına dair önemli bir bilgi sunuyor.

Detaylar için kaynak

Bascandziev, I. & Harris, P. L. (2013). In beauty we trust: Children prefer information from more attractive informants. British Journal of Developmental Psychology, 32(1): 94-99.