Her gelişim döneminin kendine özgü ve göze çarpan birtakım belirleyici özellikleri bulunur. Örneğin; 3 yaş, davranış gelişimi açısından kritik bir dönemdir, çünkü çocuğun davranışlarının aile içinde ve çevresel etmenlerle en hızlı yapılandırıdğı dönemlerden biridir. Bu dönemde anne ve baba tutumları, çocuğun gelişimi oldukça etkiler.

Akçınar ve Baydar, annelerin çocuk üzerinde kurduğu fiziksel, davranışsal ve psikolojik kontrolün 3-yaş çocuklarının davranışları üzerindeki etkisini araştırmak amacıyla, bu yaş döneminde çocuğu olan annelerle bir çalışma yaptı. Çocukların anneleriyle etkileşimleri gözlemlendi ve bu etkileşimin çocukların davranışlarına etkisi incelendi. Davranışsal kontrol, çocuğun yapacağı görevi üstlenme, yasak ve kurallar koyma, oyun esnasında komutlar verme; fiziksel kontrolise  bağırma, itme, vurma gibi şiddetli, zorlayıcı güç uygulama olarak tanımlandı.

Genel olarak çocuklarının davranışları üstünde hem yüksek hem düşük kontrol uygulayan annelerin çocuklarında sorunlu davranışların daha sık görüldüğü ortaya çıktı.  Bunun aksine, anneler orta düzeyde davranışsal kontrol kullandıklarında çocukların davranış sorunlarını daha az  gösterdikleri görüldü.

Araştırmacılar mantıklı, tutarlı ve çocuğun yaşına ve gelişimine uygun düzeyde sınır koymanın çocukların kendini kontrol becerilerini geliştirmesine yardımcı olacağını vurguluyor. Elbette hangi düzeyde olursa olsun fiziksel kontrolün çocuklarda olumsuz davranışları arttırdığı da belirtiliyor.

Detaylar için kaynak

Akçınar, B., Baydar, N. (2014). Parental control is not unconditionally detrimental for externalizing behaviors in early childhood. International Journal of Behavioral Development, 1-10.