Çocuğun içinde yetiştiği aile ortamı, ebeveynin tutum ve davranıiları, çocuğun yetişkinliteki duygusal durumunu belirleyen en önemli faktörler arasında gösterilir. Dünyanın çeşitli ülkelerinde yapılmış olan araştırmalar, anne-baba tarafından kabul görmenin veya reddedilmenin, çocukların hem duygusal, davranışsal ve sosyal-bilişsel gelişimini, hem de yetişkinlikteki psikolojik uyumlarını etkilediğini gösteriyor. Ebeveynin çocukla kurduğu sağlıklı ilişkiye karşılık daha sağlıksız olanlarının çocuğu yetişkinlikte nasıl etkilediği en çok araştırılan konulardan olmaya devam ediyor.

Kazarian, Moghnie ve Martin tarafından yapılan bir araştırma da, genç yetişkinlik döneminde kişinin çocukluğuna dair hatırladığı anne baba kabulü (gösterilen sıcaklık ve yakınlık) ve reddini (düşmanlık ve saldırganlık, kayıtsızlık/ihmal ve ayrışmamış red) inceledi ve bunların mizah stilleri ve mutlulukla bağlantısına odaklandı. Araştırmacılar, ebeveynlerinden çocuklukta kabul, yani yeterli sıcaklık ve yakınlık gören kişilerin genç yetişkinlikte (20’li yaşlar) daha mutlu olduğu sonucuna ulaştı. Buna karşın çocuklukta ebeveynlerinden saldırganca, kayıtsızca davranışlarla  karşılaşan, yani red gören gençlerin ise daha mutsuz oldukları ortaya çıktı. Araştırmanın bir başka sonucu ise ebeveynlerinden kabul gören gençlerin uyumlu mizah kullanmaya daha eğilimli oldukları. Yani bu çocukların psikolojik gelişimlerinde yardımcı olan mizah anlayışı geliştirme olasılığı daha yüksek. Bu mizah anlayışının ise mutluluğu olumlu etkileyen bir faktör olduğu dikkat çekiyor.

Bu araştırma ile çocuklukta ebeveynin gösterdiği kabul ve reddin genç yetişkinlikteki mutluluk seviyesinde önemli olduğu bir kez daha sergilenmiş oluyor.

Detaylar için kaynak

Kazarian, S., Moghnie, L. & Martin, R. (2010) Perceived Parental Warmth and Rejection in Childhood as Predictors oh Humor Styles and Subjective Happiness. Europe’s Journal of Psychology, (3), 71-93.