Zihinsel veya bedensel bir engele sahip olmak, hem çocuk hem de ailesi için beraberinde birçok fiziksel, duygusal, toplumsal ve ekonomik sorunların yaşandığı stresli bir deneyimidir. Bu yüzden engelli çocukların aileleri, çocuklarının bakımı, gelişimi ve günlük yaşamlarını sürdürebilmeleri için çeşitli alanlarda yardıma ve desteğe gereksinim duyarlar. Bu noktada sosyal olarak destekleyici çevre, aile ve çocuklarının yeterliliklerini güçlendirerek, deneyimin olumsuz etkilerini önleyici ve eğitici işlev görür. Bakalım engelli çocuğa sahip annelerin yaşadığı güçlükler ve yardım kaynakları neler.

Karadağ’ın yaptığı bu çalışma, engelli çocuğa sahip  annelerin yaşadıkları güçlükler, aileden algıladıkları sosyal destek ve umutsuzluk durumları incelendi. İki farklı rehabilitasyon merkezinde gerçekleştirilen çalışmada engelli çocuğa sahip annelerle görüşüldü.

Yapılan araştırma sonucunda engelli çocuğa sahip annelerin ve genel olarak ailelerin sosyal desteğe ihtiyaç duydukları belirlendi. Aile içinde hayal kırıklığı ve suçluluk duygusunun yaşandığı, çocuğun geleceğinden kaygı duyulduğu ifade edildi. Ayrıca çalışmada annelerin sosyal yönden yeterli desteğe sahip olmadıkları saptandı. Diğer yandan annelerin eğitim seviyesi düşük annelerin daha fazla umutsuzluk yaşadığı; sosyal desteği fazla olan annelerin ise umutsuzluk seviyelerinin daha az olduğu belirlendi.

Araştıracılar, engelli çocuklara sahip ailelere destek amacıyla onların umutsuzluk düzeylerini azaltacak psikolojik danışmanlık ve rehberlik hizmetlerinin verilmesi gerektiğini, aile yakınlarının desteğini arttıracak programlar düzenlenmesi gerektiğini, rehabilitasyon merkezlerinde aile destek gruplarının oluşturulması gerektiğini vurguluyor.

Detaylar için kaynak

Karadağ, G. (2009). Engelli çocuğa sahip annelerin yaşadıkları güçlükler ilke aileden algıladıkları sosyal destek ve umutsuzluk düzeyleri. TAF Preventive  Medicine Bulletin; 8(4) : 315-322.