Erken çocukluktan başlayan ve ergenliğe kadar süren dönem, kişisel gelişim açısından kritik dönemlerdir. Bu aşamalarda yaşanan her bir deneyim ileri yaşlardaki duygularımızda, duygularımızı yönetmemizde ve başkaları ile olan iletişimimizde önemli rol alır.  Hatta bu dönem etkilerinin, erken yetişkinlik dönemimizdeki romantik ilişkilerimizde de oldukça önemli olduğu bilinir.

Minesota Üniversitesinde yapılan bir araştırma, annemiz ve arkadaşlarımızla yaşadığımız ilk kişilerarası ilişkilerin ve deneyimlerin, ileride yaşanan romantik ilişkilerdeki çatışmaları, bu çatışmaların nasıl çözüldüğünü ve ilişkilerden alınan tamini ne derece etkilediğini inceledi. Doğumlarından itibaren çeşitli yaşlarda gözlemlenen ve kendilerinden ve ailelerinden bilgi toplanan 75 kişinin, 20-21 yaşlarında sahip oldukları romantik ilişkilerine bakıldı. Örneğin 2 yaşında anne ile olan bağlanma ilişkisi, okul çağında arkanlarla olan ilişkiler gibi bazı dönemsel ilişkiler incelendi. Bunların etkisini anlamak içinse 20 yaş civarında partnerle olan romantik ilişkideki çatışmalar ve memnuniyet ölçüldü.

Çalışmada, 12 aylıkken anneleriyle güvensiz bir bağlanma ilişkisi yaşayanların, 20 yaşında romantik partnerleriyle yaşadıkları çatışmaları çözerken daha olumsuz duygular içinde oldukları görüldü. Bunun yanında 12 aylıkken annelerine güvenli bir bağlanma ilişkisi geliştirenlerin ise, 20 yaşındaki romantik ilişkilerinde yaşadıkları bir çatışmayı daha çabuk ve rahat atlattığı; ayrıca ilişkilerinde daha mutlu oldukları ortaya çıktı. Diğer bir sonuç ise erken yaşlarında daha az ilgi gören, 2 yaşındayken anneleriyle yaptıkları görevlerde onlardan dah az destek alan ve 16 yaşında yakın arkadaşlarıyla problem çözmede zorluk yaşayanların, ilerideki romantik ilişkilerinde kendilerini korumaya alarak bağlanmaktan kaçındıkları ve ilişki içinde partnerine daha az bağlı oldukları şeklindedir.

Bu araştırma, yaşamımızın ilk yıllarındaki ilişki deneyimlerimizin (özellikle anne ile bağlanma ilişkisinin), genç yetişkinlikteki yakın ilişkilerdeki yaşantılarımızı ne kadar yakından etkilediğini gösteriyor. Ayrıca özellikle çocukluk ve ergenlik döneminde ilişkilerdeki duyguları yönetme şeklinin, yetişkinlik dönemindeki romantik ilişkilerde sergilenen duygu yönetmeye benzer olduğunu; dolayısıyla erken yaştaki sosyal ilişkilerin, yetişkinlikteki ilişkilerimiz hakkında ipucu verebileceğini gösteriyor.

Detaylar için kaynak

Simpson,J. , Collins, A., &  Salvatore,J. (2011). The Impact of Early Interpersonal Experience on Adult Romantic Relationship Functioning: Recent Findings From the Minnesota Longitudinal Study of Risk and Adaptation. Current Directions in Psychological Science, DOI: 10.1177/0963721411418468