Psikolojik yardıma olan talep ve ihtiyaç arttıkça, yardım meslekleri de özellikle son yıllarda oldukça rağbet görmeye başladı. Buna parallel olarak da üniversitelerde uzman yetiştiren bölümler ve potansiyel öğrenci sayılarının artış gösterdiğine şahit oluyoruz. Peki insanlar neden bu mesleği seçiyor?

Psikodinamik yaklaşımı temel alan ve psikoterapistlerin mesleklerini seçmelerindeki bilinçaltı nedenleri araştıran Marylinn Barnett, öğrencilerin bu mesleği neden seçtikleri sorulduğunda genelde yardım etmeyi sevmek veya başkalarını anlamaya ilgi duymak gibi nedenler belirttiğini, ancak bunların görünürdeki nedenler olabileceği, bilinçaltlarında ise daha farklı güdülere rastlamanın mümkün olduğu varsayımında bulunuyor. Bunu incelemek üzere nitel bir çalışma gerçekleştiriyor ve alanında deneyimli, uzun yıllardır bu mesleği yapan 9 psikanalistle çeşitli görüşmeler yapıyor.

Görüşmeler sonucunda ortaya 2 temel konu çıkıyor. Bunlardan biri terapistlerin gençlik yaşamlarında bir kayıp yaşamış olmaları, diğeri ise terapistlerin narsistik ihtiyaçları. Buna göre terapistlerin hepsinin 20 yaşından önce, ölüm dışında bir kayıp veya yoksunluk yaşadığı, örneğin babalarından ayrı oldukları veya okurken evden ayrı yaşadıkları görülüyor. Ayrıca tüm terapistlerin bir şekilde gençlik zamanlarında utanç duygusunu yoğun biçimde yaşadıkları ortaya çıkıyor. Barnett bu utancın kendini feda etme ve hastalar için iyi bir ebeveyn olma ihtiyacı, dolayısıyla terapislerin kendilerini aşırı olumlu görme eğilimi doğurmuş olabileceğini, bunun da narsistik bir yaklaşım olduğunu düşünüyor.

Öyle görülüyor ki psikanalistlerin bu mesleği seçerken farkında olmadıkları birtakım güdüleri olması muhtemel.

Detaylar için kaynak

Barnett, M. (2007). What brings you here? An exploration of the unconscious motivations of those who choose to train and work as psychotherapists and counsellors. Psychodynamic Practice, 13(3), 257–74.